Het zit er bijna op
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
23 Juni 2016 | Griekenland, Eloúnda
Lieve allemaal,
Op dit moment zit ik in de namiddag van onze een-na-laatste dag mijn een-na-laatste verslag te schrijven, het laatste zal weer uit Den Haag komen. We kunnen wel weer spreken van een zeer geslaagde vakantie waarbij we al onze Griekse vrienden (bijna familie) weer gezien hebben. Gisteren hebben we weer een prachtige rit gemaakt, we wisselen dat nog steeds af met een dag rust. We zijn eerst richting Kritsa gegaan, voor de Kreta liefhebber is dat een bekende plek waar heel veel vrouwen heel veel geborduurde tafelkleden en ander huisvlijt nogal opdringerig aanbieden. Mooi is het zeker maar niet iets waar je in Nederland opvallend mee voor de dag komt. Het is er wel altijd leuk. Vlak voor Kritsa ligt de Panayia Kera, een 13de eeuws! kerkje met nog redelijke iconen. We zijn er weer eens gaan kijken, het blijft mooi. In Kritsa hadden we door de hitte weer zoveel dorst dat ik een fresh lemon juice heb genomen, met Liesbeth was dat vroeger vaste prik op de Acropolis, het is even doorbijten maar heerlijk voor de dorst. Toen we daar op het schaduwrijke terras zaten te genieten viel me op de gevel de naam Koutoulaki op, en een van onze oude vrienden hier heet hetzelfde, komt uit Kritsa en woont al jaren in Congo. Even informeren dus en jawel, het bleek familie en een gewaardeerde vriend van de eigenaar van de taverne. Zo gaat het steeds: de kok hier op Adrakos is een broer van een oude vriend en is ook nog tijdelijk in Congo bij Koutoulaki in dienst geweest. Christina, de vrouw van onze vriend Dinos heeft hier ook gewerkt als kok. Aangezien ik in de Cloud ongeveer 40000 foto's heb staan kunnen we alles daarmee onderbouwen en kan je steeds meer leuke mensen aan je netwerk toevoegen! Toen we wegreden uit Kritsa wilden we aanvankelijk doorrijden naar een ander leuk dorpje, Kroustas, maar we zagen ineens een wegwijzer naar een plateau, Katharou, waarschijnlijk vroeger nog via onverharde wegen alleen bereikbaar maar nu mooi geasfalteerd. Hier kregen we geen spijt van, we gingen bizar hoog en hadden prachtige vergezichten. Er was geen dorpje in de omgeving, alleen mooie natuur. Alleen jammer was dat er op de kaart een andere weg terug ging maar in werkelijkheid moesten we dezelfde weg terug. De hitte is hier nog steeds enorm, niet normaal voor juni maar we kunnen er overdag goed mee overweg. De nachten zijn anders, we hebben af en toe de airco aan, dan waai je uit je hemdje, we hebben handdoeken bij ons en ik heb 2 kussens die ik afwissel, zodat er een kan drogen. Alles beter dan de code oranje thuis, waar we eerst hadden gevraagd onze plantjes goed nat te houden op het balkon, heb ik nu gevraagd ze af en toe te föhnen! Vandaag lagen we al vroeg in het zwembad waar het doorkomen in het koude water geen issue meer is, gelijk erin en zwemmen maar, heerlijk. In de middag zijn we naar het dorp gereden waar we bij Monica nog iets in haar winkeltje gekocht hebben, daarna lekker op een terras, en weer thuis heb ik alvast een begin gemaakt met het inpakken van de koffers. Morgen komt het grote afscheid nemen van iedereen, weer zwemmen en de koffers verder inpakken. Nog 2 keer uit eten bij onze favoriete restaurants en dan zit het er op. We hebben inmiddels alweer een voorraadje Raki gekregen van een aantal vrienden, we kunnen er weer tegenaan! Als alles voorspoedig gaat landen we zaterdag om 14.10 uur plaatselijke tijd in Amsterdam met vlucht HV 6872. Dan gaan we lekker naar onze Nederlandse tijgers die vast en zeker blij zijn dat we er weer zijn, maar we nemen ook weer met pijn in ons hart afscheid van de schele Kaketoe. Jullie horen weer van ons als we thuis zijn met de afsluiting van het reisverslag, allemaal weer de hartelijk groeten van de toch een beetje treurige Bakkertjes
Op dit moment zit ik in de namiddag van onze een-na-laatste dag mijn een-na-laatste verslag te schrijven, het laatste zal weer uit Den Haag komen. We kunnen wel weer spreken van een zeer geslaagde vakantie waarbij we al onze Griekse vrienden (bijna familie) weer gezien hebben. Gisteren hebben we weer een prachtige rit gemaakt, we wisselen dat nog steeds af met een dag rust. We zijn eerst richting Kritsa gegaan, voor de Kreta liefhebber is dat een bekende plek waar heel veel vrouwen heel veel geborduurde tafelkleden en ander huisvlijt nogal opdringerig aanbieden. Mooi is het zeker maar niet iets waar je in Nederland opvallend mee voor de dag komt. Het is er wel altijd leuk. Vlak voor Kritsa ligt de Panayia Kera, een 13de eeuws! kerkje met nog redelijke iconen. We zijn er weer eens gaan kijken, het blijft mooi. In Kritsa hadden we door de hitte weer zoveel dorst dat ik een fresh lemon juice heb genomen, met Liesbeth was dat vroeger vaste prik op de Acropolis, het is even doorbijten maar heerlijk voor de dorst. Toen we daar op het schaduwrijke terras zaten te genieten viel me op de gevel de naam Koutoulaki op, en een van onze oude vrienden hier heet hetzelfde, komt uit Kritsa en woont al jaren in Congo. Even informeren dus en jawel, het bleek familie en een gewaardeerde vriend van de eigenaar van de taverne. Zo gaat het steeds: de kok hier op Adrakos is een broer van een oude vriend en is ook nog tijdelijk in Congo bij Koutoulaki in dienst geweest. Christina, de vrouw van onze vriend Dinos heeft hier ook gewerkt als kok. Aangezien ik in de Cloud ongeveer 40000 foto's heb staan kunnen we alles daarmee onderbouwen en kan je steeds meer leuke mensen aan je netwerk toevoegen! Toen we wegreden uit Kritsa wilden we aanvankelijk doorrijden naar een ander leuk dorpje, Kroustas, maar we zagen ineens een wegwijzer naar een plateau, Katharou, waarschijnlijk vroeger nog via onverharde wegen alleen bereikbaar maar nu mooi geasfalteerd. Hier kregen we geen spijt van, we gingen bizar hoog en hadden prachtige vergezichten. Er was geen dorpje in de omgeving, alleen mooie natuur. Alleen jammer was dat er op de kaart een andere weg terug ging maar in werkelijkheid moesten we dezelfde weg terug. De hitte is hier nog steeds enorm, niet normaal voor juni maar we kunnen er overdag goed mee overweg. De nachten zijn anders, we hebben af en toe de airco aan, dan waai je uit je hemdje, we hebben handdoeken bij ons en ik heb 2 kussens die ik afwissel, zodat er een kan drogen. Alles beter dan de code oranje thuis, waar we eerst hadden gevraagd onze plantjes goed nat te houden op het balkon, heb ik nu gevraagd ze af en toe te föhnen! Vandaag lagen we al vroeg in het zwembad waar het doorkomen in het koude water geen issue meer is, gelijk erin en zwemmen maar, heerlijk. In de middag zijn we naar het dorp gereden waar we bij Monica nog iets in haar winkeltje gekocht hebben, daarna lekker op een terras, en weer thuis heb ik alvast een begin gemaakt met het inpakken van de koffers. Morgen komt het grote afscheid nemen van iedereen, weer zwemmen en de koffers verder inpakken. Nog 2 keer uit eten bij onze favoriete restaurants en dan zit het er op. We hebben inmiddels alweer een voorraadje Raki gekregen van een aantal vrienden, we kunnen er weer tegenaan! Als alles voorspoedig gaat landen we zaterdag om 14.10 uur plaatselijke tijd in Amsterdam met vlucht HV 6872. Dan gaan we lekker naar onze Nederlandse tijgers die vast en zeker blij zijn dat we er weer zijn, maar we nemen ook weer met pijn in ons hart afscheid van de schele Kaketoe. Jullie horen weer van ons als we thuis zijn met de afsluiting van het reisverslag, allemaal weer de hartelijk groeten van de toch een beetje treurige Bakkertjes
-
23 Juni 2016 - 20:01
Roy En Marijke:
Ha Han en Cor,
Nog veel pelzier de laatste dagen. Het slechte weer is waarschijnlijk verdwenen als jullie terug komen.
Groeten
Roy en Marijke -
23 Juni 2016 - 20:41
De BHtjes:
Lieve Han en Cor,
Goede reis terug, wij zijn inmiddels weer thuis uit Portugal en inderdaad het weer gaat hier beter worden! Liefs van ons -
23 Juni 2016 - 22:11
Liesbeth Rietveld:
Als ik terug ben uit IJsland (medio juli) komen jij en Cor maar bij me eten op de tuin..ik wil je verhalen graag horen.... (enneh...neem je dan een beetje raki mee? Zorg ik voor de citroensap!) -
24 Juni 2016 - 09:43
Mier:
Lieve Han en Cor, geniet er nog even van nu het nog kan daar!! Jullie hebben in ieder geval weer genoeg gezien en beleefd waar je met een grote glimlach op terug kan kijken!!
Code oranje is van de baan, blijft wisselvallig hier, temperaturen wel hoog, maar goed...niets is zo wisselvallig als het weer in Nederland! Als jullie weer geacclimatiseerd zijn komen jullie maar snel een keer langs om jullie 'kleinzoon' te bewonderen...Weer een reden om te proosten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
